1

бо zачем
zўон люр
еслі тще
ўесь мір
но не тще
ўесь мір
но не тще

2

чел міру бог бог траўе дреўу пте
будь благ і мілостіў
до рая мір ўzрастіў
ну сде

3

чремха сюрінь рябіна
трі ўоні любімых
я ў стіхе смешал
ну ў iну с мноь
кда маь моь
тіхо
сбе

4

преzорна жіzнь беz ўела досяженья
ў кругу семьі
я ун ін ўон я чісто есм служенье
я есм стіхі моі

5

боже еслі я пœηт
і стіхі моі не снікнут
для того ль тўоріл ты небо
чтоб сўернуть его как сўіток
нет

6

ўесма беzумна мысль суьна ума
ліш мня міл рях zол рух
луг жухл не хуже бо чем ў цўете луг
і ўсе добро ўесма

7

чтырдесь неўь как семь сўятых седміц
семь сўятых сребряных семісўечь
чтырдесь неўь пылающіх страніц
наўечно

8

тя мі не ўzпеть бо еслі б даже кажд
моь міг тя пел zа ўелу лепь тўоренья
как огнен круб тўоего сада страж
не zнаю боже кто кда пел тя мене

9

я ноўнул міл аzбукi рускі лiк
убрал ошiбы поzдых ηллен от
ўернул ўесь ўаў сеь крюк ў молўе пунiк
а zнаку мяку дал роль краты букўы ьот

10

я ноўнул zлы чіслітелен полкі
чтоб чтен был кажд ноў град і даже ўесь
с моеь бо кнопонакнопны рукі
ун дўа трі чтыр пять шесь семь осмь неўь десь

11

че прелюбь zло бо любь zло гряzь і сліzь
ўмен крубья жара хлад бо спружьі кожі
ўся любь скўерна ўсе ўіды **лі схожі
ў ад бо блажены ліш кто не **лісь

12

че спружья любь ся таьт ўсе по домам
че ся не яўіт ўсю граду і міру
бо ўся скўерна бо ложе мято ўсе і сыро
бо гряzь і сліzь ліш ўся ўся ліш бо студ і срам

13

ячея ощестўа лиш гроб смердящ ўсех ўещь
сгўор дўух прот ўсех і слiтье тел ў екстасе
тепл дом детск смех і смрад от кісл щ
а еслі ун ін ўон то мрі на мраzе

14

мiр леп i ўещі соўершены
izъяноў нет хоть ўід пороь
рях міл рух zол корпускул роь
мнят ето лiш ума лiшены
iм уzят ум zемны дела
рўань ўещь не хуже чем цела

15

лек благ бо дўіжет мiра мен
день к дню мiр делается унш
на гляд ўчера был лепеiш день
но днес ю сол те лужі сушiт
iль небо лья ў друг нziт мi душу
алелуя амен

16

ўсе что не сўыше суета і ложь
і ў рое слоў іль красок праўды нет
кда ўсе не нzено ясью божьеь

ўет

не трогаь кiстi еслi не художнiк
молчi i слушаь еслi не пœηт

17

не раўноўесіе не тяжь
не крать путі не клакол множі
не хран того ілі сего
не банг іz нічего ўсего
сут донны камы ў міра пожі
но ўсе скўоzящ

ун ін ўон дух перўопœηта
лепь о да

18

ю ўроде ўесь коўр луг пожух
і лес насупіл ся как ўдруг
рубіны ў zлате лі плыхнулі
сапіром ль небеса дохнулі
осенен день ў глаўе бо юна года
ў рог красок дуя праzнует прірода

19

гроzь горен сіл iлi гряzь луг осенен
пред ўелью маль не раўну ль кажут кроть
не раўну ль радь льют ў пеньі
плоть крубья траўья плоть
что zлена міг тому ўся жухла хоть
тўорцу ўсех мір драга не мене

20

как ўсе сўетлея день растет
как беzдна сеўра сінь сіяя
от от і млеком раzцўетет
ў ночі ўсе ся ў цўеты ўселяя

і млечен стрекотліў жужіў
ўzыграет аηр песнью плотноь
но боже буду лі я жіў
і кот моь

21

апріл i кде то что то жгут
і ўоды ўzкрыты крячет уть
і ў мять і ў нежь і ў прель луг ўноўь
ступает оўь

і я грущу хотя полн сіл
полн сўяты сладі неўместімы
і жіzнь как дым несет ся мімо
i кде то что то жгут апріл

22

а чремха ўдруг сюріні стражу лета
сдает
от от i раzцўетет рябіна кде то
от от

я трі сўоіх любімых ўоні мая
смешал
ў стіхе чтоб не тще ўсе і мог ўсекда я
ў моь маь что ўон гремя і пыль ўzдымая

сбе сбе
сбе сбе

сбежал

23

zігzаг сіzеющ лі небес
zігzаг zлатеюща лі брега
ўолна ўолна ўлак нега
плеск

сеь раь хулiт кто чает раь іноь
краь ў коем небо ўечром не сіzеет
краь ў коем груб бур брег рекі не млеет
под ладьеродноь zігzагzідущеь ўолноь

24

я ўесь нелеп смешон как жлудь
от хохота і не дохнуть
но ўдлінь і ўшірь і ўўысь і ўглубь
с преzором zря на челью глупь
точа ў мір ноўу руску крать
надежу на слаўянску брать
растет моь ўечно леп і груб
чтырдеснеўстіхоўетўен дуб

25

слоўа доўлеют оні ўернеь
чем кість і краскі ўыўодят ўіды
художнік друг моь не яь оўіды
но мене праўды ў стеzе тўоеь

бо кде сўободнеь там праўды боле
пœηт сўободы сеь не маліт
і сам чітател ўыўодiт ўід
сілоь сўоеь сўободноь ўолі

26

о стiх моiх неizдан таьн чiтател
что ў суете летелi моi днi
что ямб моь суете служiл i дактюл
не помiнаь но ўсе что я не ўылiл
на жадно ўодоколо суеты
ў дела любўi слоўно i праўда былi
бо мiлостіў беz ўсякi меры ты
о боже моь молю же тя ўменi

27

я есм стіхі моі хоть к ім і не сўодім
і не унею чтоб мя іно zналі
мя нет оно само так букўы палі
сўодіте мя ўсего к стіхам моім

не так лі бог бежіт хўалы сўоеь
о люди люди **лі ***дь ўам надо
мя нет оно само нет рая ада
се полна чаша міра чадо пеь

28

мір трепетно смешон ўертліў жужіў
но боже моь не так ль он был zамыслен
бо еслі б был недўіжен слоўно чісла
то был лі б жіў

моь бог і сам ўесь трепетно смешон
не прімум моўенс не отец ўсеўедущ
но лес лес лес лес лес лес лес лес кде глушь
там ў рое мал сіх сам ўітает он

29

пœηт ліш ўедает блажь сўяту ноўых рюθм
сеь огнь сеь трепет боже боже боже
сеь слад юн стіх ліш міг тому быў сложен
о яь ўмен дел ўмен ўеры ўмен молітў

не ўмен молітў бо тут же на устах
меж слоў стіха от слоў стіха сгорая
оні ўернеь раzят ўереі рая
zлу душу коя на лістах

30

тріода мноь тріпета
трікадь сўящена дыма
стража прі ўратех лета
чремха сюрінь рябіна

я б еще тріс тріс тріс
пел ўас доўлело б дара
хлад ўашіх брыzг

петь
пред

наступом летня жара

тріс ў год я с ўамі лікую
тріс ў год я с ўамі рыдаю
тріс ў год пытая

ўzку ўzку ўzку

сбежал моь маь

31

не іщіте красу ў речі барбарске
слоўно фелд ее краше чем поле то
фелд іz поля того ят іzкаzамі
i не zнает копыт коньіх топота

бо іzкаz красы трис клята некраса
как бы ўсладь не zўучал і слаўьем не пел
не zлатеет клас і не блестіт роса
ў поле том слоўно жухле германске фелд

32

от топота копыт пыль по полю летіт
ў германскіх яzах ўсе сіе неўыраzімо
бо сут іzкажены по раску грімму
zато руск яz прекрасен как самскріт

се моь руск яz се яz моіх стіхоў
кратеь кратеьша кряканья еўропы
се ўетхі добы от се наступ ноўы добы
се ядь і пітіе се плоть моя і кроўь

33

унь яzоўа секома не была
стўол дуба не рубілі не пілілі
яzы стўола жiўут а те что от стўола
паў на zемь сгнілі

раzнь раzні раzнь раzнь уных раzнь коры
раzнь ўнена лiш у руска i самскрiта
iz уна дреўа тканы уным соком піты
а молўы германоў хоть ў zлато бы обіты
ўсе гніль ў утрі

34

траўе не ўzпрять еслі не треснет кам
траўе не ўzпрять еслі не ўдребеzг бюдо
но глянь блещя zря zлену траўу ўсюду
чарующ чіст ручеь щебечет по чрепкам

чрепок іль бюдо кам ілі песок
на гляд пœηта раўно соўершены
пœηт ліш ўедает как ў міре ўсе блажено
пœηт ліш ўедает как мір і ун і мног

35

і міг і тыща лет
не раўно лі текут
і раzні ўоще нет
не ща часы дно лгут

і ўек тому і дўа
не раўно ль пелі тя
і небо і траўа
і старец і детя

чем боле крубья жіzнь
чем дале от ***ні
тем благоўоннеь ўысь
тем zлатотканеь дні

о боже как чудно
к ті ў сад сеь леzтўоь леzть
на юг глядіт окно
пья благоўест

36

раь тут раь сде лiш надо ощутiть
не перпендiкуларен параллелен
ў zлате лiстўе ль ў леzтўе лi лiпых нiтеь
ў дыму ль пекарен ў ўонi лi молелен

о роден раь река русь роща роь
глаголы ль клацанья кюмбалы лі ўzклiцанья
кде скорбi как на соле ўдруг мерцанье
от лека благ ў ін час лучат пороь

37

я іграю іль ношу
с кнопа на кноп жиўность малу
я гуляю іль пашу
родну zемь ўеселым ралом

пят сўоіх дышу я іль
аηр млечен утрью ўлажню
і блестіт роса на пашне
і zлатеет клас как башня
как роь круб громногокрыл

я жіўу ілі горю
сам сгорая сад сеь грея
кде плоды на ўетўях zрея
птам дают ўсю сладь сўою

я ў раю

38

у хлада грусті мря ў плену
с преzором zря на ложе мято
как zен брегі сўою жену
ценоь бо крубьі жіzні ята

ценоь оўлакоперья крыл
ценоь броні как сол горящi
ты думал ўелу таьну вzкрыл
ты думал нет сеь таьны ўяще

ты думал но ў мен жара хлад
ў мен гроzі гряzь ў мен сілы сліzь ліш
был раь пока не по**лі сь ліш
і ў ад

39

і не любо ўам жіть ў етоь лепоте
кде ліш міг ун как тыщі тыщ лет ў раю
ўы о рае неўідіме бредіте
я о ўідіме рае цел день пою

крата жіzнь как на дреўе плодоўе цўет
ўон і ноў абье но інде іны нет

раь не кде то не кда то раь тут раь сде
ў пьяне аηре ўесны ў огне zімы
ў красках осені пляшущіх на ўоде
ў летне цўете лугоў родны zемі

40

окно на юг глядело
i оріон ўzходіл
i сіріус ўесь ў беле
он мя с ума сўоділ

маніл іграл лучамі
скўоz zімнi беzдны zўон
мір zамірал ў молчаньі
ў zігzагах zўеzдных zон

о ўьющі ся ўсе мыслі
что даўе думал я
о тме поющi ўысі
о слаўе бытія

ю же на zапад ў клены
глядіт окно мое
но ў бытіе ўлюбен я
родны zемі черўье
томю беz дела

41

ўсе не так ўсе не так
і слоўа ўсе не те
а парящ меж оўлак
zріт ўесь мір ў лепоте

а горящ слоўно круб
zріт ўесь мір слоўно пір
блещет лістоў zумруд
хлещет неба сапір

душу нzят ніті дня
і скўоzіт благоўонь
ў жаре крубья огня
ў сребре крыл ў zлате бронь

а не крубья не жіzнь
уне гроб чем сіе
копошісь копошісь
копошісь о черўье

42

я zрю ўесь мір яся ўо ўсеь красе
я zрю zла нzя ты ніті міроткані
как жаль что ўы сіе не zріте самі
как жаль что ўы сіе не zріте ўсе

моі стіхі как пустослоўна сладь
глаголоў ль клацанья кюмбалоў лі ўzклiцанья
ў мен огня дым і трепет і мерцанье
бо крубье как по чельі ўыскаzать

меж крубоў чел меж челоў круб я ун ін ўон
мя слышіт он но тіше тіші он

43

о тонь о боль как лепо ўсе как нzіт
как спеть как ўыраzіть о тонь о боль о бог моь
не спеть не ўыраzіть я ўерно так і сдохну
ўсю тонь ўсю боль не спеў не ўыраzіў

слоўа слоўа слоўа слоўа слоўа
і букўы букўы букўы букўы букўы
ўы zнак чего-то ілі пустоzўук ўы
тонь боль ко спеть і ўыраzіть ім ўа

ўсю тонь ўсю боль что сўетіт і скўоzіт
как спеть как ўыраzіть

44

i мраzноь ночью
под пенье неба
я шел i думал

i ў красных точах
клубеньем белым
дышалi трубы

i шаг летящ был
сремiтелен
упруг

i снег хрустящ ўыл
спасiте мя
груб ў друг

i сінь цўела
сўерхпряны былі
ў лугах цўеты

i ziмен хлад
сребряноь пылью
сжiгал кусты

i ўлаком zўеzдым
zўал інеь шубы
ў росу на траўу

i ў клакол беzдны
zўонілі крубы
тўорцу ўо слаўу

45

о крубья жіzнь блажена і чіста
беz гряzі жен беz сліzі срамных усть іх
беz жара суеты беz хлада грусті
бо ўсяка тўарь грустна кда сіл пуста

о крубья жіzнь сўободна і скўоzна
нzя ложь нzя челью глупь нzя людью скўерну
корпускул маль і беzдны ўель беzмерну
бо zору деўью беzдна не гроzна

о крубья жіzнь беzпола і цела
цел день как пта пою цел день іграю
ў раю і боже моь ні ў ўек іz рая
сηла

46

ўсе нzено тяжью рях ўаяющеь
кде рух на гляд не ўедая пораzа
но тще бо ме ўо ша ду ет і масло
нет ў міре крытых от тяжі ўещеь

глуп чел от ўсех не крыт хоть ў праzен час
тепл дом zапря ў кругу семьі піруя
но мрущ на мраzе кто не ял і ***
клянет ўаш пір тепл дом детск смех і ўас

тяжь і оттяжь дўа круба дўа кота
дўе сілы дўе рукі дўа рухобора
но суета таіт от ясі zора
что мір не крыт ўсе рях ўсе лепота

47

о ўлажен ўетр дышал бы і дышал
о нzі мя нzі неўыраzімоь грустью
о сладых сўоіх не zаўерzі уст юг
о дуь бо дунью сеь я не іzнежен

быяет осенью ты дуеш как ўесна
zімоь быяет предўещаеш лето
а летом боже моь как мімолетно лепо
ўсю жіzнь мою ў друг кажеш мі ўесма

не коь то бред
нет

но ткань саму іz коеь шіто ўсе
ткань бытія котам і крубам zріму
і ўлажну ўетру ў гроzен час ўўеріму
ўо ўсеь красе

48

не даўе ль был еще янўар
i праzнiкi сречалi
глядiш а на дўоре фебрар
i я ў печалi

zа iм до болi грустен март
неўыраzімо
zа iм апрiл i ўашу мать
треть года мімо

граня zумруды грянул маь
гремя і пыль ўzдымая
о месах до і по не думаь
нет лепеь мая

юн хіщноь птоь на тўердь ўzпаріл
zўеzд беzдну млеком кроя
ў ночі дышал небес берюл
для день для роя

коўры лугоў і ткя і ткя
не ўедая пораzа
юл ўон і с неба сноп огня
кідает аўгуст

семтябр i ў zлате крон октябр
i я ў тоске кленоўоь
а там ноябр а там декабр
i ўсе по ноўоь

49

поzда осень ю гробует
кде порхала кiсть
ўетроконь ў оўлакосбруе
над рекоь поўiс

дождь гноiт ю лiсты zлаты
что сжiгалi сад
і слад пт дреўа палаты
брошены стоят

день кратея zіму чает
чаь пора домоь
чая ўесну хлестнуть чая
чту сеь ўычаь моь

ў чае траўы помнят лето
помнят гул жмелiн
помнят щебет пред раzсўетом
помнят аηр iн

грібен траўен цўетен мечен
лiстўен смолен жiў
черўен гаден птен i млечен
стрекотлiў жужiў

но доўлеет ўолі греzам
глянь бо zа окном
на дреўах то ль боль то ль беzдна
ўмен zумруді крон

а ў ночі едўа zаметно
сребросбруен чiст
луноконь копытом сўетлым
топчет лiстоў беzотўетных
слizь